Dedecker niet welkom bij N-VA, ex-Vlaams Blokkers wel

De rol van Jean-Marie Dedecker is bijna uitgespeeld. Hij trachtte nog zijn aanhangwagentje te koppelen aan de vrachtwagen N-VA, maar zelfs die (extreem)rechtse partij wil hem niet hebben.
Nochtans zijn ze complementair. (Extreem)rechts, neoliberaal, liefhebbers van het (groot)kapitaal, asociaal, anti-vakbond, enz.
Tjeven zouden zeggen,wie gelooft die man nog, maar nu is het "wie wil die man nog".
Eigenlijk gelukkig maar dat zo iemand van het politieke toneel dreigt te verdwijnen.
Wat heeft hij tot nog toe betekend als politicus?
Beschuldigingen, verdachtmakingen, een detective inschakelen om een politieke concurrent te beschadigen en vooral een grote troape, muule, tootte, om het op zijn West-Vlaams te schrijven.
Ik kan maar één positieve verwezenlijking bedenken: een compensatie voor kleine zelfstandigen die last hebben van openbare werken. Die wet draagt zelfs zijn naam. Wat moet hij daar fier over zijn!
En voor de rest? Nada, noppes, nougabollen, niente wat er toe doet. Wel enkele wetsvoorstellen die meestal zonder voorwerp naar de prullenmand verwezen werden en wat parlementaire vragen.

JMD heeft één maal mijn pad gekruist zij het telefonisch.
Ik moet daarvoor bijna 8 jaar terug in de tijd.
Naar aanleiding van de laffe moord op Joe Van Holsbeek in station Brussel-Centraal op 12 april 2006 was JMD een van de eerste om te reageren. Hij had het over het "tuig van de richel" en verwees naar Marokkaanse jongeren als daders. Hij was daarin trouwens niet de enige. Ook Paul Belien, de man van Vlaams-Blok-politica Alexandra Colen en grote inspirator van massamoordenaar Anders Breivik, deed zijn fascistisch-racistische duit in het extreem-rechtse zakje door op te roepen om de wapens op te nemen tegen deze Marokkaanse roofdieren.

Ik heb toen, vanuit een buikgevoel, voor de tweede maal in mijn leven een lezersbrief gestuurd naar Humo. (Humo nr. 3426, blz. 152) Ik vroeg mij, in de aanhef van de brief, af hoe ik JMD zou kunnen aanspreken. Fascist, of misschien Bonobo. Dat laatste zou, zo schreef ik, een belediging zijn voor de Bonobo's.
Enkele dagen later kreeg ik telefoon van JMD. Hij vroeg of ik het was die een lezersbrief had laten publiceren. Ik moet toegeven dat ik niet erg beleefd ben geweest. Ik antwoordde dat ik het inderdaad was en dat ik niet met hem wenste te praten. Achteraf wel beschouwd had ik dat beter wel gedaan, maar ik voelde mij geïntimideerd en op intimidaties reageer ik meestal niet, dat heeft geen enkele zin.
Vooraf had ik al het e-mailverkeer tussen JMD en Humo ontvangen, waarin hij mijn adres vroeg en stelde dat Humo wel toeliet om hem voor fascist uit te schelden, maar geen persoonlijke gegevens aan hem kenbaar wilde maken zodat hij gerechtelijke stappen tegen mij kon ondernemen. Dreigen dus, dat kan hij ook als de beste, maar ja, wat wil je, eens een vechtjas altijd een vechtjas.
Ik heb er verder niets meer van vernomen. Trouwens, ik had hem niet voor fascist uitgescholden, ik heb enkel mijn twijfels geuit over hoe ik hem zou aanspreken, niet meer, niet minder.

Ik wil JMD geen fascist noemen, en zeker niet in de historische betekenis. Wat hij wel vertoont, en dat bewijst zijn palmares van verdachtmakingen, bedreigingen, detectives inschakelen enz., zijn neo-fascistische trekjes, maar zo zijn er zovelen. Bij de N-VA, die hem niet willen, zijn er ergere sujetten.

JMD is blijkbaar te controversieel voor N-VA, maar Vlaams-Blokkers die hebben meegeschreven aan het racistische 70-puntenplan blijkbaar niet. Is JMD misschien niet neo-fascistisch en racistisch genoeg.

Toch is er één lichtpuntje in het verleden van JMD. Zo heeft hij zich ooit uitgesproken tegen de bezetting door Israël van de Gaza-strook. Hij noemde deze morzel Palestijnse grond een open gevangenis. en zichzelf een verdediger van de Palestijnse zaak. (zie hier: http://www.ldd.be/nl/de-muur-van-de-schande-en-de-schaamte-129.htm) Tevens pleitte hij voor een economische boycot van Israël door Europa (zie hier: http://www.jodendom-online.nl/news.php?view=item&id=137) Hij kreeg voor dat standpunt de hele Belgisch-Joodse lange-tenenclub over zich heen.

In ieder mens schuilt dan toch iets goeds.

FREE BAHAR KIMYONGÜR

Na Nederland en Spanje heeft ook Italië een verzoek om uitlevering van deze Belgische vredesactivist ontvangen van de Turkse staat.
In een vorig artikel (zie hier: http://walthersbemoeienissen.blogspot.be/2013/06/moet-bahar-kimyongur-boeten-voor-de.html?m=0 ) deed ik het verhaal reeds uit de doeken.
De hele historie kan men ook lezen op een nieuwe website: http://www.freebahar.com/indexNL.php die het opneemt voor deze gijzelaar van de Turkse regering.
Gijzelaar is wel degelijk het juiste woord. Telkens er een uitleveringsverzoek wordt verstuurd naar welk land dan ook, dan volgt er sowieso een onderzoek en moet Bahar in tussentijd ofwel naar de gevangenis of hij krijgt, zoals nu in Italië, huisarrest.

Bahar is in gevaar. Het is algemeen bekend dat er in de Turkse gevangenissen aan de lopende band wordt gefolterd. In een Turkse gevangenis is zijn leven geen eurocent meer waard.

DAAROM, TEKEN DE PETITIE HIER http://www.freebahar.com/indexNL.php ZOALS ER AL OP DIT OGENBLIK (8 januari 20 uur) AL 1474 HEBBEN GEDAAN.