vrijdag 22 januari 2021

50 jaar (niet mijn) vlaams parlement

50 jaar (niet mijn) vlaams parlement


Prolegomena


Vandaag, 22 januari 2021, heb ik een verzoekschrift ingediend bij de voorzitter van het vlaams[1] parlement, Liesbeth Homans. De tekst van het verzoekschrift vindt u onderaan dit artikel.

Het verzoekschrift handelt over hetgeen volgt.

 

In 2021 vieren vlaams-nationalisten de 50ste verjaardag van het vlaams parlement. Dat deze nationalisten “hun” parlement stevig in handen hebben bewijst een speciale editie van het magazine Newsweek.

Niets tegen de viering van een jubileum, en de speciale uitgave mag er qua lay-out en fotomateriaal wel zijn en niet de gehele inhoud ademt anti-Belgische sentimenten, maar toch, de verheerlijking van het vlaams-nationalistisch ideeëngoed druipt er bij wijlen als een hagiografie van af.

Voor deze uitgebreide reclamebrochure zou het vlaams parlement maar liefst € 90.000 hebben opgehoest[2], geld dat veel beter besteed had kunnen worden. Over die prijs vindt men niets terug in de aankondiging van het vlaams parlement zelf[3], noch in deze van haar voorzitter Liesbeth Homans[4], noch in deze van de n-va[5].

De website van het vlaams parlement schrijft “Het magazine Newsweek pakt naar aanleiding van ’50 jaar Vlaams Parlement’ uit met een speciaal nummer over de geschiedenis en de werking van dit parlement” terwijl men op de site van Homans het volgende kan lezen: “Het magazine Newsweek wijdt naar aanleiding van dit jubileum een volledig themanummer aan het Vlaams Parlement.” De n-va houdt het kort en verwijst enkel naar een interview met Homans: “Lees deze week een interview met Vlaams Parlementsvoorzitter Liesbeth Homans in Newsweek Special over 50 jaar Vlaams Parlement.”

De achteloze lezer kan hieruit opmaken dat Newsweek zelf het initiatief nam voor deze stunt. Niets is dus minder waar.

Ook Newsweek laat in haar edito op pagina 3 uitschijnen dat het idee uit eigen koker komt.

Niet is minder waar dus.

  



De inhoud

 

Na een oude en een recentere foto van een parlementaire vergadering volgt een interview met de voorzitter Liesbeth Homans waarin zij haar rol toelicht.

Op het einde van dat interview komt haar (extreem)rechtse aandrift boven drijven. Zij blijkt voorstander van samenwerking met het vlaams belang. Het is duidelijk dat indien n-va en vb in 2024 samen de volstrekte nationalistische meerderheid vormen, dit het einde van België betekent. Homans zegt in het parlement vb-ers te zien waarmee te praten valt, mensen met dossierkennis en niet de Blokkers van vroeger (sic).

 

Een volgend onderwerp is “Vers bloed” waarin een aantal jonge parlementsleden, van elke partij één, dezelfde vijf vragen voorgeschoteld krijgen.

In het artikel “Vlaams Parlement als stevige waakhond, uit de federale schaduw” wordt de hagiografische toon gezet. Er wordt in verwezen naar de coronacrisis waarbij het “Vlaams Parlement de rug rechtte terwijl de federale Kamer een jaar in slaap gewiegd lag”.

Dat er onder de verantwoordelijkheid van die “rechte ruggen” enkele duizenden bewoners van woonzorgcentra aan Covid-19 overleden zijn[6] wordt niet vermeld.

Er wordt in dat artikel smadelijk geschreven dat het vlaams parlement wel eens als opstapje naar het federale niveau werd gebruikt, waarna Jan Peumans wordt bewierookt omdat hij daar niet door heeft laten verleiden.


Na een hele reeks meestal wel mooie foto’s volgt de geschiedenis van het vlaams parlement in het hoofdstuk HET VLAAMS PARLEMENT, EEN TERUGBLIK. Dit artikel is opgedeeld in drie delen:

1.     HET EERSTE PARLEMENT VAN DE VLAMINGEN (1971-1980)

2.     VAN CULTUURPARLEMENT TOT KLASSIEK PARLEMENT (1980-1995)

3.     EEN POLITIEK AUTONOOM VLAAMS PARLEMENT (VANAN1995)

Het is duidelijk dat dit artikel door een historicus[7] werd geschreven. Er is weinig laudatio in terug te vinden.

Een meer bekende historicus, Bruno De Wever[8], tekent voor het volgende hoofdstuk, VLAAMSE EMANCIPATIE VOOR 1971, in vijf delen:

1.     VIVE LA BELGIQUE / ARM VLAANDEREN

2.     VLAMINGEN, GEDENKT DE SLAG DER GULDEN SPOREN

3.     HIER SPREEKT MEN NEDERLANDS

4.     NAAR EEN TWEEDE COLLABORATIE

5.     DE UNITAIRE STAAT IS ACHTERHAALD

Bruno De Wever mag dan in een extreem vlaams-nationalistisch gezin zijn opgegroeid, hij heeft de lijn van zijn broer niet gevolgd. Dat is ook te zien in zijn geschiedschrijving. Hij beschrijft heel sec zowat alle facetten van de vlaamse geschiedenis zonder te vervallen in nationalistisch geneuzel.

Het ontstaan van een vlaamse beweging, het activisme in WO I, en de collaboratie met figuren als De Clercq en Borms, het komt allemaal aan bod, en zo hoort het ook. In geschiedschrijving mag er niets ontbreken.

 

Maar, in cauda venenum.

Inderdaad, de Newsweek Special eindigt met een biografie, een soort eregalerij; “Enkele ‘Vlaamsche koppen’ die de emancipatie van taal en volk vanaf de Belgische onafhankelijkheid tot de Tweede Wereldoorlog hebben vormgegeven”


Twee van die “vormgevers” zijn August Borms en Staf De Clercq. Deze twee figuren hebben inderdaad vormgegeven aan een vlaams-nationalistisch ideaal doorspekt met nazisme en fascisme. Adolf Daens die in dezelfde biografie vermeld wordt zal zich al enkele keren in zijn graf hebben omgedraaid.

Ik ga hier niet de levensgeschiedenis van deze twee totaal foute figuren uit de doeken doen, het internet biedt wat dat betreft voldoende soelaas[9].

Deze twee sujetten opvoeren is een belediging aan de slachtoffers van WO II en hun nabestaanden.

Het past natuurlijk in “het rijpen der geesten” in het vooruitzicht van een onafhankelijk vlaanderen en toont nogmaals aan dat niet enkel bij het vb maar ook bij de n-va nostalgisch wordt omgekeken naar de tijd van “zwartzakken” waarbij men regelrechte propaganda gebruikt, bijna in de stijl van Goebbels.

 

De commentaren

 

De publicatie van dit dure propagandapamflet is bijna onopgemerkt gebleven, maar dankzij o.a. Marc Reynebeau heeft ze toch de niet-nationalistische bevolking bereikt.

Reynebeau schreef een opiniestuk in De Standaard[10] over deze publicatie onder de titel “Train je politieke brein!”. Hij schrijft o.a.: “Geen parels van ons volk, die lui? Daar denkt het officiële Vlaanderen anders over.”

Dat de column van Reynebeau in sommige verkeerede nationalistische keelgaten terecht zou komen stond uiteraard in de sterren geschreven.

De huiswebsite van al wat nationalistisch is in vlaanderen, doorbraak.be, vond het nodig om Reynebeau de levieten te lezen. De auteur noemt het opiniestuk van Reynebeau een “schotschrift” en heeft het o.m. over “zijn selectiviteit, zijn badinerend dedain en zijn overmatig zelfbewustzijn” en omschrijft hem als een “rücksichtloze antinationalist”. Duitse adjectieven kennen ze wel bij doorbraak(sel).

Reynebeau wordt verweten dat hij niet “de geciteerde passage meldt over de geschiedenis van de Vlaamse collaboratie die in scherpe bewoordingen de nefaste collaboratiepolitiek van het VNV en consorten veroordeelt.” Op die manier verlegt doorbraak doelbewust de essentie. Het is niet het artikel over de geschiedenis van de vlaamse beweging en de collaboratie van Borms en De Clercq dat Reynebeau niet lust, maar het opvoeren van twee nazi’s als iconen van taal en volk.

 

Ook het Forum voor Joodse Organisaties (FJO) mengde zich in het debat met een persbericht[11] dat begint met: “Het Forum der Joodse Organisaties heeft met ontzetting kennisgenomen dat in een door het Vlaamse parlement gesponsorde editie van het maandblad Newsweek twee Nazi-sympathisanten, August Borms en Staf De Clercq, worden opgevoerd als iconen van de Vlaamse beweging.” Verder schrijft het FJO: “Dat zowel Borms als De Clercq als Vlaamse collaborateurs het Nazisme steunden wordt in de onderschriften bij de foto’s weliswaar vermeld, maar blijkt kennelijk geen reden voor het parlement hen toch als boegbeelden van het Vlaams nationalisme te eren.” Nazisme staat in het persbericht wel degelijk met hoofdletter!

Ik ben het volkomen eens met het FJO als ze schrijven: “Het FJO is van oordeel dat hun vermelding een smet werpt op Vlaanderen en dolk in de rug van de slachtoffers van de Nazi-bezetting betekent.”

 

De Morgen kopt “Vlaams Parlement schiet zichzelf in de voet met ‘Vlaamsche koppen’ in feestmagazine”[12]. Ik kan alleen maar hopen dat het wreed pijn heeft gedaan.

In een opiniestuk[13] schrijven vlaams volksvertegenwoordigers voor SP.A Hannelore Goeman en Caroline Gennez: “Daarom roepen we, samen met de voltallige sp.a-fractie, al onze collega’s op om namens het Vlaams Parlement onze verontschuldigingen aan te bieden. Excuses voor het leed dat onder het mom van de Vlaamse ontvoogding is aangedaan aan zovelen én voor de nieuwe pijn die – onbedoeld – is veroorzaakt door de publicatie.”

Mijn kop er af als n-va hier mee akkoord gaat.

 

Besluit

 

Met de publicatie van deze Newsweek Special heeft het vlaams parlement veel mensen geschoffeerd en een verontschuldiging is dan ook zeker op zijn plaats.

Dat deze uitgave een n-va-vehikel is maakt de inhoud duidelijk.

De n-va kan onmogelijk ontkennen dat er nog steeds welwillende sentimenten aan het oorlogsverleden en het collaborerende VNV in hun rangen bestaan. Daar zijn duidelijke bewijzen voor, zoals onder meer:

-       - het verjaardagsfeest van VNV-er en oprichter van de gewelddadige VMO Bob Maes met Theo Francken, Ben Weyts[14].

-        - de adoratie van Bart De Wever voor oostfrontstrijders als hij schrijft “dat is precies de reden waarom ze voor het hele Vlaams-nationalisme, alsook voor velen daarbuiten, ondanks alles een bijzondere plaats blijven innemen”[15]

-        - de aanwezigheid van Jan Jambon op een bijeenkomst van het St. Maartensfonds, een vereniging van oostfrontstrijders en zijn uitspraak de mensen die met de Duitsers collaboreerden, hadden hun redenen.[16]

-        - de jaarlijkse bijeenkomsten van de Vlaams-Nationale Vriendenkring, zeg maar het nieuwe VNV, in een uitgelekte mail samengeroepen door Waarnemend VNV-leider Francken

-        - enz

-        - enz

Tot slot

Dit is het verzoekschrift dat ik vandaag 22 januari 2021 per e-mail verstuurde naar het vlaams parlement. 

VERZOEKSCHRIFT

Mevrouw Liesbeth Homans

Voorzitter van het Vlaams Parlement

Vlaams Parlement
1011 Brussel

2021-01-22 

Verzoekschrift – speciaal nummer van Newsweek n.a.v. 50 jaar Vlaams Parlement

Geachte Mevrouw de Voorzitter, 

Naar aanleiding van de 50ste verjaardag van het Vlaams Parlement werd er door Newsweek een speciaal nummer gedrukt, blijkbaar op verzoek van datzelfde Vlaams parlement.

Voor deze Vlaamse feesteditie van Newsweek zou maar liefs € 90.000 zijn opgehoest.

Naast een allesbehalve neutraal interview met de Voorzitter van het Vlaams Parlement wordt er een nationalistisch gekleurde Bewogen en boeiende geschiedenis van de opmars van Vlaanderen weergegeven evenals een soort van eregalerij van “Vlaamsche koppen” die de emancipatie van taal en volk vanaf de Belgische onafhankelijkheid tot de Tweede Wereldoorlog hebben vorm­gegeven.

Bij die “Vlaamsche koppen” staan twee notoire collaborateurs tijdens WO II, met name August Borms en Staf De Clercq. (pagina 125) De eerste collaboreerde ook al met de toenmalige vijand tijdens WO I.

Het hele boekje straalt sowieso anti-Belgische sentimenten uit hetgeen mij heel erg verontrust, maar het opvoeren van twee notoire nazisympathisanten in een met ons belastinggeld betoelaagd feestnummer van Newsweek is voor mij en velen met mij van het goede te veel en aanzie ik als een regelrechte belediging t.o.v. de vele mensen die hebben gestreden tegen de Duitse bezetter en die hun leven daarvoor hebben gegeven, al dan niet na verraden te zijn door acolieten met dezelfde Weltanschauung als de twee voornoemde “Vlaamsche koppen”.

Als zoon van twee erkend gewapend weerstanders voel ik mij dan ook zeer geschoffeerd.

Het is uiteraard te laat om deze editie uit de handel te halen en daarom,

verzoek ik het Vlaams Parlement,

om in de meest krachtige bewoordingen in de nationale pers haar verontschuldigingen aan te bieden aan de Vlaamse en Belgische burgers voor de belediging in de vorm van het opvoeren van collaborateurs als zijnde grote voorbeelden van de Vlaamse cultuur.

Met beleefde groeten, 



[1] Het mag gerust kinderachtig klinken, maar ik schrijf vlaams, vlaanderen, vlaams belang en n-va zonder hoofdletters,     

  behalve bij het letterlijk overnemen van een (deel)zin.     

  Hoofdletters moet je verdienen

[2] De Standaard 6 januari 2021

[7] Martine Goossens, doctor geschiedenis KU Leuven

[8] Bruno De Wever hoogleraar vakgroep geschiedenis UGent gespecialiseerd in de geschiedenis van de vlaamse beweging

[10] De Standaard 13 januari 2021

Geen opmerkingen:

Een reactie posten