De uitspraak van Jambon was fout, maar hij had zijn redenen.

Een tijdje geleden zond ik een tweet de wereld in waarin ik mij afvroeg of de stilte die Jan Jambon bewaarde voor en tijdens de regeringsonderhandelingen waren ingegeven door angst om door domme uitspraken te doen hij een eventuele ministerportefeuille mis te lopen.

En zie, hij is nog maar anderhalve dag minister of zijn eerste domme uitspraak is er.

Die man laat elke gelegenheid die hij krijgt om te zwijgen aan zich voorbij gaan.

Is het wel echt domheid of is het gewoon een kwestie van provoceren?

Ik schat een beetje van beide.

Men moet zijn uitspraken onder de loep nemen, er een beetje de techniek van close reading op toepassen.

De uitspraken die Jambon deed kwamen als reactie op de aantijgingen dat hij op een bijeenkomst van het Sint-Maartensfonds was geweest en die groep oud-oostfronters had toegesproken.

‘Ik daag iedereen uit één zin, één tekst te vinden waarin ik de collaboratie verdedig'

Als je politieke ambities hebt kan je inderdaad maar beter niets op papier zetten dat je tijdens je hele carrière kan achtervolgen, maar dat wil nog niet zeggen dat hij de collaboratie niet verdedigt.

Van zijn Grote Leider is er wel een tekst waarin hij de verdediging opneemt van oostfrontstrijders.

Ik citeer een stukje uit een oudere blogpost, zie deze link: http://walthersbemoeienissen.blogspot.be/2013/10/gewoon-rechts-of-extreem-rechts-bis-de.html

“In de Standaard las ik dat Bart De Wever over het Sint-Maartensfonds in een blad, genaamd "Meervoud", dat ik verder niet ken, over het Sint-Maartensfonds heeft geschreven, en ik citeer uit De
Standaard: "In hoofdzaak (gaat het om) een verzameling van bejaarde mensen, die collectief hun jeugdjaren willen herbeleven, inclusief het opvoeren van een aangebrande morfologie en fraseologie." en verder: "Hier voert men een hoogmis op van het eigen idealisme de eigen opoffering. Ten minste die eigenschappen kan men van deze mannen, die vrijwillig naar het bloedigste slagveld van de voorbije eeuw trokken, moeilijk loochenen."
De laatste quote die De Standaard aanhaalt kan best dienen als ontluisterend voorbeeld van het gedachtegoed van "De Grote Leider". Lees en huiver: "Dat is precies de reden waarom ze voor het hele Vlaams-nationalisme een bijzondere plaats blijven innemen." Einde citaat.”

Het verdedigen van de collaboratie zit wel degelijk ingebakken in de structuren van de NV-A

'De collaboratie was een fout. De Vlaamse beweging is tientallen jaren geïsoleerd geweest'

Dus, de collaboratie was fout omdat het als gevolg had dat de Vlaamse beweging tientallen jaren geïsoleerd is geweest.

Dat de collaboratie fout was omdat men daarmee een misdadige fascistische dictatuur steunde komt waarschijnlijk niet in zijn gedachten.

'De collaboratie was fout, maar die mensen hadden hun redenen.’

Dat de collaboratie fout was wisten we al, maar om de verkeerde redenen.
De redenen welke de collaborateurs hadden waren wellicht minder fout.
Is deze uitspraak niet in contradictie met de eerste?
Is deze uitspraak iets anders dan de verdediging van de collaboratie?

‘Ik was er niet bij'

Dit is niet meer dan een goedkoop kinderachtig en dom excuus om zich er van af te maken.

En, ten slotte, om achteraf te zeggen dat aan zijn woorden een verkeerde interpretatie werd gegeven, is al even goedkoop, kinderachtig en dom.

Als je gaat spreken op een bijeenkomst van Alte Kameraden van de Vlaamse-Waffen-SS dan vergoelijk je de daden van die nazi’s en behoor je tot die club, punt.