Who the fuck is Bahar Kimyongür? Dat zal waarschijnlijk het eerste zijn waaraan je denkt als je dit leest.
De gisteren (17 juni 2013) in Madrid aangehouden Bahar Kimyongür is een Belg van Turkse origine die sympathisant is van de linkse Turkse partij DHKP-C.
Het is een geëngageerd burger die opkomt tegen de repressieve Turkse staat. Hij zet zich tevens in tegen de burgeroorlog in Syrië. Hij ageert daarbij zowel tegen het Assad-regime als tegen de jihadistisch rebellen. Hij schreef daarover een boekje Syriana, la conquête continue. Hij stelde zich vragen bij de rol van grootmachten in het conflict.
Bahar Kimyongür werd samen met Fehriye Erdal en anderen voor de rechtbank gedaagd wegens onder meer het behoren tot een terroristische organisatie en het plegen van aanslagen tegen de Turkse staat. De Turkse staat was partij in deze zaak. Het Hof van Beroep in Antwerpen sprak Bahar Kimyongür echter volledig vrij van alle beschuldigingen. Dat Turkije niet gelukkig was met het vonnis spreekt voor zich.
(Het arrest van het Hof beslaat 189 pagina's en vind je hier: http://www.progresslaw.net/?pg=536&id=427)
Fehriye Erdal was op dat moment al een tijdje spoorloos. Erdal stond onder huisarrest op een plaats die door de staatsveiligheid nauwlettend in de gaten werd gehouden. Zij wist door een list te ontsnappen aan de aandacht van haar stiekeme bewakers en verdween sindsdien onder de radar.
Deze ontsnapping maakte de Turkse autoriteiten woest.
Omdat Turkije Erdal niet weet op te sporen richt de staat haar pijlen nu waarschijnlijk op andere leden en sympathisanten van de DHKP-C, zoals de Belg Bahar Kimyongür.
Na een eerste mislukte poging om Bahar via een smerige truc uitgeleverd te krijgen aan Turkije via Nederland, wordt er nu een tweede poging ondernomen via Spanje.
Bahar werd reeds in 2006 aangehouden door de Nederlandse politie op grond van een internationaal aanhoudingsmandaat. België liet Nederland weten dat Bahar op het punt stond om naar Nederland te gaan. Uiteindelijk weigerde Nederland om hem uit te leveren aan Turkije.
Aangezien Bahar de Belgische nationaliteit bezit kan hij door ons land niet worden uitgeleverd. De uitleveringswet van 15 maart 1874 laat dat niet toe.
Is de aanhouding van Bahar in Madrid een gelijkaardig scenario? Het lijkt er in ieder geval sterk op.
Deze aanhouding kwam er "toevallig" na een onderhoud van onze minister van binnenlandse zaken met het hoofd van de Turkse inlichtingendienst. (Bron: Mediawerkgroep Syrië)
Het lijkt er heel sterk op dat Turkije de druk op België opvoert in de strijd tegen de DHKP-C. Waarschijnlijk is men binnen de Belgische regering beducht om nogmaals met de billen bloot te staan na de ontsnapping van Fehriye Erdal en de vrijspraak wegens het behoren tot een terroristische organisatie van Bahar Kimyongür en de andere beschuldigden waaronder Erdal. Bahar Kimyongür is dus het kind van de rekening.
Het is echter frappant om vast te stellen dat de Belgische staat er blijkbaar alles aan doet om een landgenoot, geboren in België (Sint-Agatha-Berchem) uitgeleverd te krijgen aan een staat waar repressie tegen de oppositie momenteel de regel is, en waar folterpraktijken in gevangenissen blijkbaar nog steeds niet uitgeroeid zijn.
woensdag 19 juni 2013
vrijdag 14 juni 2013
Syrië versus Oostfront
Burgemeester BDW van A gaat jongeren die strijd voeren in Syrië schrappen
van ambtswege.
Schrapping van ambtswege is een louter administratieve maatregel die wordt ingeleid door de politie of de bevolkingsdienst. Die diensten moeten in eerste geval nagaan of de betrokkene al dan niet tijdelijk afwezig is. In dat geval kan een schrapping van ambtswege niet. Een niet aangegeven wijziging van woonplaats kan aanleiding geven tot schrapping. Als blijkt dat betrokkene in het buitenland verblijft, kan een schrapping onmiddellijk. Het gaat uiteraard niet op om mensen die tijdelijk in het buitenland verblijven, zij het om beroepsredenen of privéredenen, te schrappen.
De reglementering ter zake is te vinden in de omzendbrief van 7/10/1992 betreffende het houden van het bevolkingsregister en het vreemdelingenregister.
Wat is eigenlijk het verschil tussen de radicalisering van moslimjongeren en dezelfde radicalisering van Vlaamse jongens die door het VNV, waarvan de NV-A de erfgenaam is, vanaf april 1941 werden opgeroepen om naar het Oostfront te trekken. De toenmalige haatzaaierij werd dikwijls gevoerd van op de kansel en in de scholen, door Vlaamsgezinde pastoors en leraars. Nu nemen radicale imams deze taak over.
Welke reglementering er in die tijd bestond om al dan niet tijdelijk afwezigen te schrappen uit de bevolkingsregisters is mij niet bekend. Ik weet wel dat de overlevenden van deze gruwel konden terug keren, maar meestal veroordeeld werden wegens collaboratie.
Er zijn al enkele "jihadisten" teruggekeerd. Zij zitten momenteel in de petoet en worden verdacht van terrorisme. Intussen is eer een misselijkmakend filmpje opgedoken waarin te zien is hoe een man wordt onthoofd. In het filmpje zijn Vlaamse stemmen te horen. Het lijkt mij dan ook volkomen logisch dat tot op de bodem moet worden uitgezocht of er inderdaad jongens van bij ons van welke origine dan ook, deel hebben genomen aan deze misdaden.
Schrapping van ambtswege is in deze een gemakkelijkheidsoplossing met als uitgangspunt "dan zijn we er van af". Dat kan zo zijn voor die jongens met een vreemde nationaliteit. Na hun schrapping moeten ze, om ons land weer binnen te kunnen, beschikken over een paspoort en een visum (voor niet-Europese onderdanen). Dat kan uiteraard geweigerd worden en dat zal dan ook waarschijnlijk gebeuren. Er zijn echter ook jongens bij met de Belgische nationaliteit. Indien die terugkeren, moeten ze weer worden ingeschreven op het adres waar ze verblijven.
Er zou beter streng opgetreden worden tegen haatpredikers, zowel religieuze als politieke, zowel van vreemde als van Belgische origine, zowel tegen gewone burgers als tegen parlementairen.
Indien onze huidige wetgeving daartoe ontoereikend is dan moet ze maar worden verstrengd.
Haatzaaierij heeft al te veel mensenlevens gekost.
Schrapping van ambtswege is een louter administratieve maatregel die wordt ingeleid door de politie of de bevolkingsdienst. Die diensten moeten in eerste geval nagaan of de betrokkene al dan niet tijdelijk afwezig is. In dat geval kan een schrapping van ambtswege niet. Een niet aangegeven wijziging van woonplaats kan aanleiding geven tot schrapping. Als blijkt dat betrokkene in het buitenland verblijft, kan een schrapping onmiddellijk. Het gaat uiteraard niet op om mensen die tijdelijk in het buitenland verblijven, zij het om beroepsredenen of privéredenen, te schrappen.
De reglementering ter zake is te vinden in de omzendbrief van 7/10/1992 betreffende het houden van het bevolkingsregister en het vreemdelingenregister.
Wat is eigenlijk het verschil tussen de radicalisering van moslimjongeren en dezelfde radicalisering van Vlaamse jongens die door het VNV, waarvan de NV-A de erfgenaam is, vanaf april 1941 werden opgeroepen om naar het Oostfront te trekken. De toenmalige haatzaaierij werd dikwijls gevoerd van op de kansel en in de scholen, door Vlaamsgezinde pastoors en leraars. Nu nemen radicale imams deze taak over.
Welke reglementering er in die tijd bestond om al dan niet tijdelijk afwezigen te schrappen uit de bevolkingsregisters is mij niet bekend. Ik weet wel dat de overlevenden van deze gruwel konden terug keren, maar meestal veroordeeld werden wegens collaboratie.
Er zijn al enkele "jihadisten" teruggekeerd. Zij zitten momenteel in de petoet en worden verdacht van terrorisme. Intussen is eer een misselijkmakend filmpje opgedoken waarin te zien is hoe een man wordt onthoofd. In het filmpje zijn Vlaamse stemmen te horen. Het lijkt mij dan ook volkomen logisch dat tot op de bodem moet worden uitgezocht of er inderdaad jongens van bij ons van welke origine dan ook, deel hebben genomen aan deze misdaden.
Schrapping van ambtswege is in deze een gemakkelijkheidsoplossing met als uitgangspunt "dan zijn we er van af". Dat kan zo zijn voor die jongens met een vreemde nationaliteit. Na hun schrapping moeten ze, om ons land weer binnen te kunnen, beschikken over een paspoort en een visum (voor niet-Europese onderdanen). Dat kan uiteraard geweigerd worden en dat zal dan ook waarschijnlijk gebeuren. Er zijn echter ook jongens bij met de Belgische nationaliteit. Indien die terugkeren, moeten ze weer worden ingeschreven op het adres waar ze verblijven.
Er zou beter streng opgetreden worden tegen haatpredikers, zowel religieuze als politieke, zowel van vreemde als van Belgische origine, zowel tegen gewone burgers als tegen parlementairen.
Indien onze huidige wetgeving daartoe ontoereikend is dan moet ze maar worden verstrengd.
Haatzaaierij heeft al te veel mensenlevens gekost.