De twee eerste delen van de biografie van Gerard Reve verschenen al in 2009 en 2010.
Het derde deel zou normaliter vorig jaar verschijnen, maar dat was buiten de waard gerekend. En de waard in dezen is de partner van Reve, Joop Schafthuizen.
Deze laatste ging niet akkoord met de inhoud van deel 3, stapte naar de kortgedingrechter en kreeg gelijk.
Dat gelijk wordt nu teniet gedaan door eeen hogere rechtbank.
Einde dit jaar zal uitgeverij van Oorschot het laatste en wellicht meest controversiële deel in de boekenwinkels leggen en is de "Kroniek van een schuldig leven" compleet.
Biograaf Nop Maas kan tevreden zijn.
"Matroos Vosch" zal minder tevreden zijn. Naar verluidt overweegt hij om in cassatie te gaan, maar dat moet dan wel om vorm- en/of procedurefouten gaan en niet over de inhoud van het boek zoals het in eerste aanleg en in beroep het geval was.
Ik heb de twee eerste delen nog niet gelezen, maar nu er zicht is op deel drie ga ik er toch eens aan beginnen.
Gerard Reve is altijd een van mijn lievelingsschrijvers geweest.
Dat begon met het drieluik "De taal der liefde", "Lieve jongens" en "Het lieve leven".
Ik was meteen fan en ben het gebleven.
Ook zijn brievenboeken zijn een lust om te lezen. Vele brieven zijn echte litteraire pareltjes.
Ook sommige uitspraken van Reve vind ik schitterend, zoals toen men hem verweet dat hij zichzelf herhaalde. Hij antwoordde met: "Wie moet ik anders herhalen?"
Één spreuk van Reve hangt samen onderstaande foto boven mijn bureel: "Vrolijke mensen zijn eng."
Reve was een van de beste stylisten in het Nederlandse taalgebied.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten